Anto Diez (15 september 1914 - 6 maart 1992) was kunstschilder en graficus. Eerste opleiding bij zijn vader, de Spaanse schilder Mariano Diez y Sanchez. Verdere opleiding aan de Academie te Brussel (1934 - 1938: Anto Carte, Alfred Bastien, Hippolyte Daey), waar hij tijdens WOII ook les gaf. Vestigde zich vanaf 1950 aan de Belgische kust (Uitkerke, vanaf 1957 te Oostende en vanaf 1961 tot aan zijn dood in Bredene). Bouwde zijn figuren op rond ovalen en golvende lijnen (concentrisch symbolisme): voornamelijk voorstellingen van hoofden, vrouwen, vissersfiguren.
In 1955 behaalde hij het zilveren ereteken van Kunst, Wetenschappen en Letteren en de Thorletprijs van de Académie Française. In 1960 behaalde hij het Erediploma Salon de l'art Libre te Parijs en het Diploma van de Vereniging der Beroepskunstenaars van België. Hij werd in 1963 bestuurslid van de Accademia Leonardo da Vinci in Parijs en van het Internationaal comité Centro y scambi internazionali in Rome en Firenze. In 1972 werd hij lid van de Internationale Kunstvereniging te Monaco en in 1975 kreeg hij het teken Commandeur Orde Merito Belgo-Hispanico. Ten slotte was hij in 1976 jurylid van de Belgische Nationale Raad voor Plastische Kunsten.
In 1980 werd een oude abdijhoeve door de gemeente Bredene omgebouwd tot een cultureel centrum dat zijn naam draagt en waar permanent enkele van zijn werken worden geëxposeerd. Anto Diez wordt beschouwd als een belangrijk vertegenwoordiger van het Vlaams expressionisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten